donderdag 26 april 2018

Daafs Mixtape 1

Ergens halverwege tussen de lente equinox en de zomerzonnewende. De avond krijgt het licht niet verdreven, de nacht laat op zich wachten. Vanavond geen tuintreffen met geroosterd eten. Het bad loopt vol, de versgeplukte citroenmelisse in het badwater verspreidt een aangenaam aroma. Voor gelegenheden als deze, in setting of in gevoel, is deze mixtape bedoeld.


The Beatles - Dear Prudence (1968)



John Lennon maant ons aan om buiten te spelen, terwijl McCartney's bas een wandelingetje maakt tussen de daslook. Meer nog dan Harrisons 'Here comes the sun' is 'Dear Prudence', het tweede nummer van de eerste plaat van 'the White Album', The Beatles' ultieme lentelied.

'Til Tuesday - Coming up Close (1986)





Voor Aimee Mann een succesvolle solocarriere uitbouwde was ze leadzangeres bij 'Till Tuesday, een onderschatte band die in de periode 1985-1988 een hattrick scoorde met de albums 'Voices Carry', 'Welcome Home' en 'Everything's Different Now'. 'Coming Up Close' komt uit het tweede album. Een nachtelijke rit met een geleende wagen en een beminde man, met Dylan door de autospeakers.  

Bob Dylan - Simple Twist of Fate (1975)



Luisterden Aimee en haar geliefde naar Dylan's 'Blood on the Tracks', die zomernacht in Ohio? Als een droevige reminder dat minstens één van twee harten uiteindelijk gebroken zal worden? In 'Simple Twist of Fate' is het alvast de dame die de heer verweesd achterlaat.


John Cale - Andalucia (1973)



Er spreekt zeer veel verlangen uit 'Andalucia' van John Cale. Vanuit een ondersneeuwd Wales verlangen naar een zonovergoten landstreek in Zuid-Spanje, maar dat is maar een metafoor voor het verlangen naar een meisje die maar niet wil komen opdagen.


Nick Drake - Northern Sky (1970)


Diezelfde John Cale zat vier jaar eerder aan de knoppen en de toetsen van 'Northern Sky' van Nick Drake, een pareltje vanop Drakes tweede plaat 'Bryter Layter'. Deze langspeler is de meest aangeklede in termen van arrangementen, en doet ook opvallend vrolijker aan dan zijn ander werk. In 'Northern Sky' klinkt Nick zowaar hoopvol en verliefd. 

Fleetwood Mac - Sara (1979)




Had Stevie Nicks eind jaren zeventig een liefdesbaby gekregen met Don Henley van The Eagles, dan had ze het beslist 'Sara' genoemd, maar het mocht niet zijn. Niet dat het kind in ideale omstandigheden zou zijn opgegroeid, met een moeder die een zware cocaïneverslaving te bekampen had. In dit lied brengt ze hulde aan haar ongeboren kind.

The Clientele - (I Want You) More Than Ever (2000)


De schemering krijgt de bovenhand als de Engelse heren van The Clientele dit twinkelend liefdesliedje inzetten, een genre waarin ze uitblinken. 

The Blue Nile - Stay (1984)


De Schotten van the Blue Nile kennen ook wat van op toongezette melancholie. Dit 'Stay' staat op hun debuut 'A Walk Across the Rooftops', net als opvolger 'Hats' een meesterwerk. Ik ontdekte ze, net als The Clientele, dankzij de selectie die Spotify me wekelijks suggereert. Soms, heel soms, zit daar iets tussen dat de adem beneemt. 

Van Morrison - Ballerina (1968)


Een repetitief en eenvoudig akkoordenschema. Een rijk instrumentarium met onder andere strijkers, dwarsfluit, vibrafoon en een heerlijke staande bas. Boven alles veel vocale overgave. Veel meer heeft Van Morrison niet nodig om ons nog wat langer in ons stilaan koudgeworden bad te houden.

The Triffids - Tender is the night (1986)


Twee mensen vinden elkaar aan weerszijden van de wereld. It's getting dark earlier now, but where you are it's just getting light. Where you are it will just be getting light. Hier knabbelt de dag nog enkele weken verder aan de nacht, hoewel de zon het vandaag toch voor bekeken houdt. 


Geen opmerkingen: