Jenny Hval - Innocence is Kinky
uit het album 'Innocence is Kinky'
“That night
I watched people fucking on my computer”, zo luidt de provocatieve openingszin
van Innocence is Kinky. De bijhorende videoclip is er ook niet naast. We
krijgen een intiem zicht op een dampend vrouwenlijf. Weliswaar niet dat van
de excentrieke Noorse Jenny Hval zelf, die zich al meer dan voldoende bloot
geeft met haar expliciete teksten. Ook het vermelden waard zijn haar
acrobatische stembanden, waarmee ze haar idool Kate Bush naar de kroon steekt.
These New Puritans - Organ Eternal
uit het album 'Field of Reeds'
Je kan These New Puritans bezwaarlijk een band noemen. Feitelijk
betreft het een avant-garde kamerorkest onder leiding van Jack Barnett, een
muzikaal meesterbrein uit Southend-on-Sea, Essex. Terwijl hij op zijn vorige
werk, het in 2010 uitgebrachte Hidden, nog uitpakte met martiaal getrommel,
gaat het er in opvolger Fields of Reeds een pak vrediger aan toe. De plaat kan als een soort van pastorale suite
worden opgevat, zij het met een wat bevreemdende ondertoon. Aandachtige luisteraars
zullen terugkerende motieven ontwaren die het album tot een organisch geheel
maken. Knappe compositie.
Julia Holter - In the Green Wild
uit het album 'Loud City Song'
Julia Holter kwam op 13 augustus naar DOK om haar nieuwste
langspeler Loud City Song voor te stellen. Ik was er ook, net voor het podium op
nog geen meter afstand van de Californische chanteuse, met een geprivilegieerd
zicht op haar gracieuze voeten. In The Green Wild was een onbetwist hoogtepunt,
met de cellist die in pizzicatomodus de baspartij voor zijn rekening nam en een
stijlvolle melodische kentering in het midden van het nummer. Helaas ging haar
bisnummer ‘In The Same Room’ totaal de mist in. Een nummer dat nota bene door
mij werd aangevraagd, maar dat ze kennelijk niet met haar band gerepeteerd had. Toch
bedankt voor de verdienstelijke poging, Julia.
Julianna Barwick - The Harbinger
uit het album 'Nepenthe'
Julianna Barwick maakt muziek die niet zou misstaan in een
hypothetisch hiernamaals. Terwijl op haar langspeeldebuut zo goed als enkel
haar eigen stem te horen was, dankzij de modernste opnametechnieken voldoende
om de sound van een engelenkoor te creëren, laat ze zich op opvolger Nepenthe
hier en daar begeleiden door een meisjeskoor en een strijkersensemble. De
invloed van Sigur Rós is onmiskenbaar. Geen toeval, want de plaat werd
ingeblikt op Ijsland en geproduced door Alex Somers, de partner van Jónsi.
Volcano Choir - Comrade
uit het album 'Repave'
Justin Vernon is naast zijn frontman- en songschrijverschap
bij Bon Iver betrokken bij heel wat andere muzikale nevenprojecten. Eén ervan
is Volcano Choir, waarmee hij intussen reeds aan een tweede album toe is. Meer
nog dan in zijn werk als Bon Iver zoekt hij op Repave de emotioneel beladen en
pompeuze hooks op, die geschikt lijken om in een stadion uit de boxen te
knallen. Een opvallende stijlbreuk met Unmap, het eerste wapenfeit van Volcano
Choir, dat meer bij minimalisme en post-rock aanleunde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten