Westkust - Westkust (Release date 3/1/2019)
De Zweedse band Westkust mag dan wel - inderdaad - van de Zweedse westkust afkomstig zijn (Gothenburg meer bepaald), toch is het Zweedse woord voor 'westkust' niet 'westkust', maar 'västkusten'. Kennis die niet noodzakelijk is om van deze rechttoe-rechtaan shoegaze te genieten, maar ik dacht: ik geef het maar mee.
Sharon Van Etten - Remind Me Tomorrow (Release date 18/1/2019)
Vijf jaar na de vorige release (Van Etten werd in tussentijd moeder) is 'Remind Me Tomorrow' tegelijkertijd een 'retour en pleine forme' als een stijlbreuk, met synths die het van de gitaar hebben overgenomen. De tweede single, het elegische 'Seventeen', springt eruit, met naar het einde toe een hartsschreeuw die door merg en been gaat.
Julia Jacklin - Crushing (Release date 22/2/2019)
De single 'Head Alone' mag dan vrolijk binnenkomen in de oren, de tekst en videoclip liegen er niet om: als aanrakingen veeleer tot irritatie leiden dan tot de vrijstelling van oxytocine, dan is het begin van het einde ingezet. 'Don't Know How To Keep Loving You', klinkt het wat verder in de tracklist veelbetekenend.
The Gloaming - The Gloaming 3 (Release date 22/2/2019)
Twee van Ierlands beste fiddlers (Martin Hayes en Caoimhín Ó Raghallaigh), de Amerikaanse producer Thomas Barttlet (die zijn sporen verdiende bij onder andere Sufjan Stevens, St. Vincent, Rhye en Norah Jones), aangevuld met de Amerikaans-Ierse gitarist Dennis Cahill en de traditionele Ierse zanger Iarla Ó Lionáird: ziedaar het recept voor supergroep The Gloaming. Op het raakvlak van Ierse folk en minimalisme ontstaat magie waarvan ik hoop dat ze ooit eens in onze contreien live te bekijken en beluisteren zal zijn.
*The Japanese House - Good at Falling (Release date 1/3/2019)
Haar korrelige stem, hoe ze haar rechtshandige gitaar omgekeerd vasthoudt, maar natuurlijk ook de kwaliteit van haar songs: ik ben ontroerd door deze 'The Japanese House' (nom de plume van de Engelse Amber Bain). In haar uitstekende full-length debuut verwerkt ze de relatiebreuk met collega-chanteuse Marika Hackman en het verlies van een dierbare. De plaat is geen toevalstreffer: de vier voorafgaande EPs zijn evenzeer van uitstekende kwaliteit.
*Aldous Harding - Designer (Release date 26/4/2019)
Dat er in Nieuw-Zeeland rare vogels rondlopen, was al langer geweten, maar qua excentriciteit overtreft Aldous Harding de gemiddelde kiwi toch ruimschoots. Ik zag haar live aan het werk op Best Kept Secret, met twee belangrijke vaststellingen: (1) haar vocale acrobatie is op het podium even indrukwekkend als op plaat, en (2) alleen al in haar ogen kijken is al voldoende om stoned te worden.
*Big Thief - U.F.O.F (Release date 3/5/2019)
Julia Jacklin - Crushing (Release date 22/2/2019)
De single 'Head Alone' mag dan vrolijk binnenkomen in de oren, de tekst en videoclip liegen er niet om: als aanrakingen veeleer tot irritatie leiden dan tot de vrijstelling van oxytocine, dan is het begin van het einde ingezet. 'Don't Know How To Keep Loving You', klinkt het wat verder in de tracklist veelbetekenend.
The Gloaming - The Gloaming 3 (Release date 22/2/2019)
Twee van Ierlands beste fiddlers (Martin Hayes en Caoimhín Ó Raghallaigh), de Amerikaanse producer Thomas Barttlet (die zijn sporen verdiende bij onder andere Sufjan Stevens, St. Vincent, Rhye en Norah Jones), aangevuld met de Amerikaans-Ierse gitarist Dennis Cahill en de traditionele Ierse zanger Iarla Ó Lionáird: ziedaar het recept voor supergroep The Gloaming. Op het raakvlak van Ierse folk en minimalisme ontstaat magie waarvan ik hoop dat ze ooit eens in onze contreien live te bekijken en beluisteren zal zijn.
*The Japanese House - Good at Falling (Release date 1/3/2019)
Haar korrelige stem, hoe ze haar rechtshandige gitaar omgekeerd vasthoudt, maar natuurlijk ook de kwaliteit van haar songs: ik ben ontroerd door deze 'The Japanese House' (nom de plume van de Engelse Amber Bain). In haar uitstekende full-length debuut verwerkt ze de relatiebreuk met collega-chanteuse Marika Hackman en het verlies van een dierbare. De plaat is geen toevalstreffer: de vier voorafgaande EPs zijn evenzeer van uitstekende kwaliteit.
*Aldous Harding - Designer (Release date 26/4/2019)
Dat er in Nieuw-Zeeland rare vogels rondlopen, was al langer geweten, maar qua excentriciteit overtreft Aldous Harding de gemiddelde kiwi toch ruimschoots. Ik zag haar live aan het werk op Best Kept Secret, met twee belangrijke vaststellingen: (1) haar vocale acrobatie is op het podium even indrukwekkend als op plaat, en (2) alleen al in haar ogen kijken is al voldoende om stoned te worden.
*Big Thief - U.F.O.F (Release date 3/5/2019)
Nu Big Thief in 2019 helemaal is doorgebroken, wil ik toch even dit kwijt: ze stonden met hun tweede langspeler Capacity al op één in mijn Daafs Selectie 2017. Muzieksnobs als ik pakken er graag mee uit dat ze bands al voor hun doorbraak ontdekten, vandaar. U.F.O.F. werd opgenomen in de landelijk gelegen Bear Creek Studio in Washington State, wat het pastorale karakter van de plaat goeddeels verklaart.
*Bill Callahan - Shepherd in a Sheepskin Vest (Release date 14/6/2019)
Bill Callahan herdefinieert het begrip midlifecrisis, door rond de leeftijd van 50 te huwen en vader te worden. Op zijn nieuwste langspeler maakt hij ons deelgenoot van dat huiselijk geluk, waarmee hij aantoont dat niet enkel hartzeer prachtplaten oplevert. Als vanouds klinkt zijn bariton berustend en zijn de lyrics van literair niveau, maar deze 'Shepherd in a Sheepskin Vest' is misschien wel zijn beste tot nog toe.
Hatchie - Keepsake (Release date 21/6/2019)
De Australische Harriette Pilbeam kwam vorig jaar op de radar met de EP 'Sugar & Spice', en bevestigde in 2019 met LP 'Keepsake'. De plaat is meer Sugar dan Spice: suikerrock voor zoetebekken, maar desserts nuttigt men best met mate. Er mag volgende keer wat meer peper in.
*Purple Mountains - Purple Mountains (Release date 12/7/2019)
Een laatste toegift aan de wereld voor David Berman ons ontviel, zo moeten we 'Purple Mountains' helaas opvatten. Minder dan een maand na de release stapte hij uit het leven, hoewel er een tour gepland stond. 'Purple Mountains' blijft moeiteloos overeind naast het beste werk van Silver Jews. Humor en verdriet schurken tegen elkaar aan op dit muzikale testament. 'If no one's fond of fucking me/Maybe no one's fucking fond of me'. Dat laatste is met zekerheid niet waar.
*Bill Callahan - Shepherd in a Sheepskin Vest (Release date 14/6/2019)
Bill Callahan herdefinieert het begrip midlifecrisis, door rond de leeftijd van 50 te huwen en vader te worden. Op zijn nieuwste langspeler maakt hij ons deelgenoot van dat huiselijk geluk, waarmee hij aantoont dat niet enkel hartzeer prachtplaten oplevert. Als vanouds klinkt zijn bariton berustend en zijn de lyrics van literair niveau, maar deze 'Shepherd in a Sheepskin Vest' is misschien wel zijn beste tot nog toe.
Hatchie - Keepsake (Release date 21/6/2019)
De Australische Harriette Pilbeam kwam vorig jaar op de radar met de EP 'Sugar & Spice', en bevestigde in 2019 met LP 'Keepsake'. De plaat is meer Sugar dan Spice: suikerrock voor zoetebekken, maar desserts nuttigt men best met mate. Er mag volgende keer wat meer peper in.
*Purple Mountains - Purple Mountains (Release date 12/7/2019)
Een laatste toegift aan de wereld voor David Berman ons ontviel, zo moeten we 'Purple Mountains' helaas opvatten. Minder dan een maand na de release stapte hij uit het leven, hoewel er een tour gepland stond. 'Purple Mountains' blijft moeiteloos overeind naast het beste werk van Silver Jews. Humor en verdriet schurken tegen elkaar aan op dit muzikale testament. 'If no one's fond of fucking me/Maybe no one's fucking fond of me'. Dat laatste is met zekerheid niet waar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten