Toegegeven, trouwen is een van
onze gekste ideeën tot nog toe. We houden er beiden niet van in het middelpunt
van de belangstelling te staan, jij wellicht nog minder dan ik. Toch hebben we
met een duidelijk mandaat voor elkaar gekozen, wat zeker gevierd mag worden met
de mensen die ons het nauwst aan het hart liggen. We wijken wel af van het
klassieke traject door te kiezen voor een dagfeest. Geen danspasjes dus, maar
geldt dat ook voor de openingsdans? Bij gebrek aan dansfeest moeten we
misschien eerder van een sluitingsdans gewagen. Het vinden van een geschikt
nummer is beslist geen makkelijke opgave. Om te beginnen moet de tekst goed
zitten. Ik wil niet dezelfde fout maken als mijn ouders, die trouwden op
‘Perfect Day’ van Lou Reed, een nummer dat niet over de liefde maar over heroïnegebruik
gaat. Anderzijds is ook dansbaarheid een criterium. Een groot aandeel van
Dylans songcatalogus bestaat uit voortreffelijke liefdespoëzie, maar er valt
nauwelijks op te dansen (Don’t Think
Twice It’s Alright, Boots of Spanish Leather, I Want You, …). Na wat
zoekwerk ben ik tot onderstaande shortlist gekomen. Tien nummers waar iets voor
te zeggen valt, maar waar vaak ook iets tegenin te brengen is. Help jij met kiezen?
Ryan Adams – La Cienega Just Smiled
And I hold you close in the back of my mind/ Feels so good but damn it makes me hurt
And I hold you close in the back of my mind/ Feels so good but damn it makes me hurt
De openingsdans symboliseert
naast de onvoorwaardelijke steun die het echtpaar bij elkaar vindt, ook het
verlangen de liefde te verankeren. Veel liefdesliedjes bezingen de omhelzing
met de geliefde, de ultieme veilige haven in een warrige wereld. Deze song gaat over de pijnlijke hunker naar
het in de armen nemen van een meisje dat de avances helaas niet
beantwoordt. Een gevoel dat afwijkt van
wat echtelieden horen te voelen tijdens hun trouwerij, maar niettemin een
prachtig nummer.
If you want it/ You know I’ve got it
Richard Ashcroft, vroeger voorman van The Verve, heeft in
zijn solocarrière van complexloze ballads zijn handelsmerk gemaakt. ‘Words Just
Get In The Way’ zou met verve slagen (pun intended) om de massa aan het slowen
te krijgen. Ik vind de lyrics wel wat mager uitvallen, maar misschien is dat
net het punt dat Ashcroft wil maken met dit lied?
David Gray – This Year’s Love
This year’s love it better last
This year’s love it better last
Op sneeuwklas met het zesde
leerjaar in Zwitserland had ik twee audiocassettes mee voor mijn walkman: De
Toverfluit van Mozart en het album ‘White Ladder’ van David Gray. Dit laatste
vormde de soundtrack bij een kalververliefdheid. Ik was gek op een meisje van
de andere klas, Heline heette ze. Ik schreef haar een aantal liefdesbrieven,
waarna juffrouw Claire me kwam zeggen dat ik een goede pen had, maar dat er
werk was aan mijn handschrift. Heline kon er niet aan uit en moest
noodgedwongen ten rade gaan bij de juf, die de gelegenheid aangreep om me voor
het oog van mijn klasvriendjes belachelijk te maken.
Bruce Springsteen – Drive All Night
I swear I'll drive all night just to buy you some shoes/ And to taste your tender charms
I swear I'll drive all night just to buy you some shoes/ And to taste your tender charms
In de zomer van 2011 trouwden
zowel mijn zus Katrijn als jouw broer Jen. Twee uitgebreide trouwfeesten, gelukkig
met voldoende ruimte voor ontroering. Ik vermoedde dat zo’n dag er ooit voor
ons zat aan te komen en begon al op huwelijksplannen te broeden. Ik ging zelfs
zo ver dat ik een preliminaire zoektocht
naar een openingsdans ondernam. Ik kwam al gauw bij Springsteen uit. Bij de
keuze van een openingsdans grijpt men dikwijls naar de grote klassiekers, en
dan kan je eenvoudigweg niet om The Boss heen. ‘Drive All Night’ staat op ‘The
River’, het meesterwerk uit 1980 waarin thema’s als de verloren jeugd en het
huwelijk worden aangesneden. Het nummer heeft de perfecte cadans voor een
innige slow. Het lied klokt af op meer dan acht minuten, maar ik zou erop
gokken dat de genodigden ons in de dans zouden vervoegen. Zo hoeven we het gewicht van de schijnwerpers
niet gedurende het volle lied op ons alleen te dragen. Voortijdig de volumeknop
dichtdraaien is voor mij geen optie, ik wil zeker tot het moment komen dat
Bruce zijn liefde uitschreeuwt: “Cause you've got, you've got, you've got,
you've got my love, you've got my love”. Om op zijn minst mee te lippen, of
zelfs luidkeels mee te zingen.
Van Morrison – I’ll Be Your Lover, Too
Reach out for me/ So I can be alright/ The one who's always reaching out for you
Reach out for me/ So I can be alright/ The one who's always reaching out for you
Een andere vaste leverancier van
openingsdansen is Van Morrison. Mijn zus en haar eega kozen voor een relatief
recent lied uit zijn omvangrijke oeuvre. Ik zou het eerder in zijn vroegere
werk gaan zoeken, zoals dit rustpunt in het midden van ‘His Band And The Street
Choir’ uit 1971. Verliefdheid en de daarbij horende oplaaiende passie zijn per
definitie efemeer, als een teer bloemplantje dat na de zomer terug in de grond
kruipt. Het huwelijk hoort daarentegen wintergroen te zijn. Als ik de man ben
die er altijd voor jou is in eender welke omstandigheid, is dat al veel. Als ik
daarenboven nog eens jouw passionele minnaar mag zijn, zoveel te beter.
Fleetwood Mac - Songbird
And I wish you all the love in the world/ But most of all, I wish it from myself
And I wish you all the love in the world/ But most of all, I wish it from myself
Het zou vreemd zijn om een liedje
te pikken uit de tracklist van de echtscheidingsklassieker ‘Rumours’. Bovendien
zal ik dit bekende breakup album voor altijd linken aan de maand augustus tijdens
mijn achttiende levensjaar. Toen liet mijn eerste lief Fleur me in de steek om
met mijn beste vriend Jan aan de haal te gaan. Ik hield van haar toen ze me
verliet, en ik hield van mijn kameraad. Ik vergaf het hen en troostte me met de
gedachte dat ze via mij elkaar gevonden hadden. Ze verdwenen wel beiden volledig uit mijn
gezichtsveld. Toen ik niet zo lang geleden vernam dat hun relatie na ruim acht
jaar op de klippen is gelopen deed me dat wel wat. Ik heb lang gedacht dat
‘Songbird’ een liefdevol salut van Christine McVie aan de man van wie ze op het
punt stond te scheiden, bassist van de band John McVie. Vandaar de troostende
werking die het op mij uitoefende. In werkelijkheid schreef McVie het voor een
nieuwe vlam.
My Bloody Valentine - Sometimes
Over there, and I want true love to grow/ You can't hide, oh no, from the way I feel
Over there, and I want true love to grow/ You can't hide, oh no, from the way I feel
‘Loveless’ van My Bloody Valentine
bezorgt me bij elke beluistering opnieuw kippenvel. Voor wie door de groezelige
geluidsmuur heen kan luisteren is het muziek van een buitengewone intimiteit, het
zit heel dicht op de huid. Heel dicht op jouw huid wil ik zijn, tijdens onze
dans die dag in juni.
The National - Runaway
I'll go braving everything/ With you swallowing the shine of the sun
I'll go braving everything/ With you swallowing the shine of the sun
De bariton van Matt Berninger,
frontman van The National, valt volledig binnen mijn stembereik. Als het er op
aan zou komen het liedje mee te zingen, is dit dus een veilige keuze. Ook tekstueel zit dit goed. Als jouw
hondstrouwe echtgenoot beloof ik niet van jou weg te lopen.
Majical Cloudz - Downtown
Is it really this fun when you're on my mind/ Is it really this cool to be in your life
Is it really this fun when you're on my mind/ Is it really this cool to be in your life
Onze bruiloft vindt midden in de
stad plaats. Zoals we later door het leven zullen blijven fietsen, fietsen we
die dag van het stadhuis naar de Sint-Michielskerk, om vervolgens naar de feestlocatie
te trappen. Het is allemaal ‘downtown’ te doen, deze song is dus best
toepasselijk. Alleen de vijfde
strofe kan wat wenkbrauwen aan het fronsen zetten: “And if suddenly I die, I
hope they will say, That he was obsessed and it was okay”.
Sometimes I walk away/ When all I really wanna
do/ Is love and hold you right
De Schotse band ‘The Blue Nile’
is de beste suggestie die Spotify me heeft gedaan sinds het opstarten van mijn
premiumaccount. Dit lied dateert van 1989, ons beider geboortejaar. Indien we
voor het concept van een sluitingsdans gaan dan is dit een uitstekende keuze.
Als ons tuinfeest richting sluitingstijd dendert en de avondzon het voor
bekeken houdt komt ons moment, in de midzomerschemer. Net voor de lichtjes van
de stad aanspringen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten